door Gerard Baar
De Bergse brandweer had er op grootse wijze een speciaal tintje aan gegeven in de vorm van een Open Dag. Die vond op 7 mei plaats onder een stralende zon op het terrein bij de brandweerkazerne en het Sociaal Cultureel Centrum. Vanwege deze gebeurtenis had, na enig overleg, de Historische Kring besloten een kleine tentoonstelling in te richten in de beschikbare zaal van dit onder de naam ‘De Spot’ bekendstaande gebouw. Het bord EXPOSITIE moest mensen uit het massaal toegestroomde publiek er toe overhalen eventjes naar binnen te lopen om aan branden gerelateerde foto’s te gaan bekijken. Teus van de Kemp had ze allemaal in groot formaat afgedrukt, waarna Karien Veerman ermee aan de slag is gegaan op blauwe tentoonstellingsborden. Het bleek voor beiden dankbaar werk geweest te zijn, want in de loop van die op alle fronten geslaagde Open Dag, liepen er constant belangstellenden in en uit. Daardoor kwamen bij een deel van de kijkers verhalen los over branden uit zowel het verre als het nabije verleden. Een suppoost van dienst, die dat wilde, kon in de tussentijd een wandelingetje maken langs allerlei tentoongesteld materieel waarmee geoefende brandweerlieden een brand te lijf kunnen gaan. Boven het geroezemoes van enthousiaste kinderen uit hoorde je een heel ander geluid. Dat geluid kwam van een drone, een nog niet zo lang geleden ontwikkeld vliegend apparaat, dat een grotere hoogte bereikt dan de brandweerladder op de ladderwagen. De aan die ladder bevestigde bak bracht enthousiaste, vooral jeugdige nieuwsgierigen met hun vader of moeder, naar de angstwekkende hoogte van wel dertig meter. De drone is een niet meer weg te denken hulpmiddel bij branden waar het gevaar van ontploffing dreigt. De man die hem demonstreerde vertelde dat dat ding op een afstand van 300 meter kan uitzoeken om welke stoffen het gaat. Een meer dan welkome toevoeging aan het brandbestrijdingsmaterieel. Want er zijn, vooral in industriegebieden, tal van gevaarlijke stoffen in omloop.
Even verderop begon een kleuter onbedaarlijk te huilen. Hij wilde maar wat graag in een met rook gevulde ruimte rondlopen. Maar omdat het gasmasker niet goed op zijn gezicht aansloot ging die vlieger niet op! Zijn wat oudere broertje mocht wel. Op de plek waar al jaren ’s winters de kunstijsbaan van de Bergse IJsclub wordt opgebouwd (hopelijk aankomende winter weer) konden aankomende brandweermannetjes naar hartenlust, onder begeleiding, een grote brandslang op brandende voorwerpen richten. Ze hebben vast de dag van hun leven gehad. Dat gold evenzeer voor de ouders, want ze hebben er een paar uur geen kind aan gehad!
Tussen al deze activiteiten door was er toch even ruimte ingepland voor een officieel gebeuren. De Historische Kring had voor een speciaal cadeau aan het jubilerende corps gezorgd in de vorm van een Themanummer, met veel foto’s, dat in het kort de geschiedenis van de brandweer bevatte. Het heet 100 jaar brandweerwezemet als ondertitel Ter voorkoming van blussching van brand. Rond tweeën kwam het moment suprême, het hele gebeuren lag even stil. Voorzitter Ton Kuijs vatte in een korte speech een eeuw brandbestrijding samen, die lang niet altijd van een leien dakje was gelopen. Nadat hij het eerste exemplaar aan burgemeester Crys Larson had overhandigd, volgde er een luid applaus. Zij haalde daarna in haar dankspeech onder meer naar voren dat de binnen het corps aanwezige duikersploeg onmisbaar is bij calamiteiten op en in het water van de hele regio. Daarnaast sprak zij haar waardering uit voor de inzet van het uit dertig man bestaande corps binnen de Bergse gemeenschap. Na haar welgemeende woorden en het er op volgende applaus gingen de festiviteiten, met enige onderbreking later in de middag, waarschijnlijk door tot in de late uurtjes. De brandweerlieden en genodigden zullen het er over eens zijn geweest, dat er ‘geen brand bij was’ om de viering van hun eeuwfeest snel te beëindigen.
Foto’s gemaakt door Ton Keizer
